Gentbrugse straten worden op een schijnbaar hersenloze manier heraangelegd, in exact dezelfde lay-out als vroeger, waar is de VERBEELDING?
Gent is een stad van:
- artiesten
- mensen met verbeelding
- opleidingen architectuur
- opleidingen ingenieurs
- inwoners met kennis van hun straat
en toch worden straten heraangelegd, vaak op exact dezelfde manier als ze 30 jaar geleden aangelegd werden. Er worden behoorlijke investeringen gedaan in het vernieuwen van voetpaden en wegdek, waarom kan daar dan alstublieft niet wat denkwerk bij komen kijken? Moeten we nu weer 30 jaar op dezelfde straat kijken? Waar is de fantasie? Waar is die leefbaarheid? Waar is die participatie?
Er kan een voorbeeld genomen worden aan Barcelona: daar worden woonblokken en woonstraten samengenomen, en verkeer wordt er beperkt tot bewoners. Tussen die blokken liggen dan straten voor doorgaand verkeer. In de blokken wordt er groen aangeplant, komt er ruimte voor inwoers om buiten te komen en te leven.